Jan Vis

In de vroege morgen van donderdag 25 oktober 2007 is  artiestenmanager en impresario Jan Vis - in het bijzijn van Mieke, zijn echtgenote en de liefde van zijn leven –vredig ingeslapen.
Jan, geboren op 13 juli 1938, genoot een goede naam als betrouwbare rots in de branding voor talloze beroemde artiesten uit binnen- en buitenland.
Jan’s vader was een bekende bollenkweker uit het Noordhollandse Blokker. Dat dorp kende reeds in de jaren vijftig ‘hangjongeren’; baldadige, zich vervelende jeugd. De krappe gemeentekas bood geen soelaas voor jongerenvertier. En dus besloot Jan, samen met enkele tieners binnen de Jongerenclub van de kerk, het probleem aan te pakken. De club begon met het vergaren van extra geld voor meer jeugdactiviteiten door het organiseren van muziekfeesten in de lokale Veilinghallen. Jan en z’n vrienden startten bescheiden met The Dutch Swing College Band, maar al snel sprong de befaamde impresario Lou van Rees bij, die de befaamde Benny Goodman naar Blokker haalde. De gulle Goodman waardeerde het goede doel van het muziekfeest met het schenken van een mooie privé cheque aan de Jeugdvereniging. En met Goodman startte een fraaie reeks concerten van internationale beroemdheden in de Blokker Veilinghallen, van Louis Armstrong en Robert Stolz tot aan The Beatles!
Via Robert Stolz rolde Jan iets dieper in wat later de vervulling van zijn leven zou worden. Jan werd tijdelijk chauffeur en toermanager van de “Koning van de Weense operette”, om vervolgens voor zichzelf te beginnen als feestavondorganisator en artiestenmanager. In 1959 was hij de zakelijke motor achter The Rollin’Kids met zanger Charles Tuindorp, de broer van het hitzangeresje Lydia ‘Send me the Pillow’ Tuindorp.

Op 30 april 1960 organiseerde Jan een feestavond voor de Oranjevereniging in Blokker. Een van de geëngageerde acts was een muzikaal duo uit Vught met een vrouwelijke manager, die haar hand uitstak en zich als Mieke voorstelde. Het werd een ‘hand shake voor het leven’…
Jan en Mieke konden aanvankelijk niet echt rondkomen van hun arbeid in entertainmentland. Terwijl Jan doordeweeks met vrienden naar Duitsland toog om te stukadoren voor het zout in de pap, tufte Mieke in haar oude Peugeootje rond om posters te plakken, waarop de optredens van artiesten als Johnny Lion & The Jumpin’ Jewels of Gert Timmermans werden aangekondigd.

Er waren flinke financiële tegenslagen, zoals het slecht bezochte concert met Vera Lynn, Vince Taylor en Rocco Granata in de Brabanthallen, maar Jan en Mieke betaalden iedere schuldeiser keurig af en beten door. Ze richtten op 1 april 1963 in ’s Hertogenbosch hun Muziek- en Showbureau Jan Vis op. In korte tijd werkten de twee zich op  tot echte showbizzprofessionals. Jan en Mieke werden manager van de roemruchte Scorpions (‘Hello Josephine’) en haalden sterren als Adamo, The Swingin’Blue Jeans, The Fortunes en zelfs The Rolling Stones naar Nederland. Nadat Stones-manager Allen Klein tevergeefs had geprobeerd Jan een extra tienduizend gulden af te persen belde Mick Jagger Jan persoonlijk op om zijn verontschuldigingen aan te bieden. Jan en Mieke begonnen ook met het verhuren van all round orkesten als Ferrari, Sylvio en New Four, die niet alleen feestavonden opluisterden met nationaal en internationaal repertoire, maar zelf ook de nodige Top 40-hits scoorden.

In 1967, in een boerenschuur in Rosmalen, ontdekte Jan een bandje dat zich The Shuffles noemde, hun zanger noemde zich Albert West. Binnen twee jaar groeiden The Shuffles uit tot een topact, met hun zelfgeschreven “Cha La la I Need You” knalden ze door naar de nummer één van de Top 40. Ook internationaal deden The Shuffles het fantastisch. Platenmaatschappij CBS stuurde Jan Vis naar Amerika. In New York, Philadelphia, Los Angeles en Nashville legde Jan contacten die later erg belangrijk zouden woorden, o.a. met Albert Hammond en met het songwritersduo Gamble & Huff. 

Jan werd ook de meester van de ‘package deal’. Hij strikte internationale topacts als The Pretty Things, The Kinks en The Hollies voor meerdere dagen en verhuurde deze artiesten dan aan zoveel mogelijk zaalhouders. Zo reed Jan o.a. kris kras door Nederland met sterren als Roy Orbison en Bill Haley op de achterbank, die soms wel twee, drie of meer shows per avond moesten doen. En dat ging altijd zonder gemopper, want Jan en Mieke zorgden immer goed voor hun gasten.
Toen Jan later, via zijn contacten met Gamble & Huff, zwarte soulacts naar Nederland haalde, zoals The Trammps en Tavares, gaven deze artiesten Jan en Mieke de koosnaampjes “papa en mama Vis”, vanwege de warmte waarmee de laatste twee de Amerikanen hier in ’t Hollandse pamperden.

Het contact met Albert Hammond leidde tot een bijzondere samenwerking met Albert West: het duo Hammond & West scoorde een dikke hit met “Give a little Love” en het album Hammond & West werd met goud bekroond.
“Papa en mama Vis” stonden ook aan de wieg van het succes van vele beloftevolle Nederlandse artiesten: Corry & de Rekels, André Hazes, Mai Tai, Charly Lownoise & Mental Theo en Do. Ze losten ook vaak problemen voor artiesten op, die door andere managers waren bedrogen of door relatieproblemen in de moeilijkheden waren geraakt. Ze waren er altijd, papa en mama.
Van het simpele boekingskantoortje in Den Bosch groeide Muziek- en Showbureau Jan Vis uit tot Nederlands meest professionele en best vertrouwde entertainmentbureau. Jan’s vriendschap met Veronica’s Lex Harding leidde tot het organiseren van de beroemde Goud van Oud-feesten, die niet alleen op tv werden vertoond, maar ook door het land trokken. Muziek- en Showburea Jan Vis rustte niet alleen talloze trucks uit voor roadshows, maar organiseerde ook steeds grotere bedrijfsfeesten zoals de Randstadpersoneelsfeesten of de voor het openbare publiek bedoelde Jumbo Spektakels. Met het immense succes van de Real American Sunday’s in Scheveningen (meer dan 100.000 bezoekers!) introduceerde Jan Vis ook de Themaspektakels.
Nu, in de 21ste eeuw, wordt het familiebedrijf Muziek- en Showbureau Jan Vis gedragen door Jan’s kinderen. Jan bleef tot aan ’t laatst een oogje in ’t zeil houden. Een oogje, dat zag dat het goed was… en is gebleven: Muziek- en Showbureau Jan Vis draait eigenlijk succesvoller dan ooit. Papa Vis, ‘een verschrikkelijk goeie mens’, is met een gerust hart ingeslapen.